Akiba Rubinstein 12.12.1882

PolBase http://polbase.w.interia.pl polbase@interia.pl

Największy szachista polski urodził się w Stawiskach koło Łomży. Nauczył się grać w szachy w wieku kilkunastu lat, ale dopiero od czasu zamieszkania w Łodzi spotkał się z silnymi szachistami. Pojedynki z silnym mistrzem Henrykiem Salwe pomogły Rubinsteinowi w dokonaniu szybkich postępów. Powstałe w 1903 roku Łódzkie Towarzystwo Szachowe wspierało swoich członków, wysyłając rokujących nadzieję graczy na silne międzynarodowe zawody. Rubinstein szybko wybił się startując na zawodach w Rosji, Niemczech i Belgii.

Na Wszechrosyjskim Turnieju w Kijowie w 1903 roku Rubinstein wywalczył doskonałe 5 miejsce za M. Czigorinem, O. Bernsteinem, W. Jurewiczem i H. Salwe.

Już w 1905 roku Rubinstein podzielił wraz z Oldrichem Durasem I miejsce na turnieju w Barmen, co dało mu tytuł mistrzowski. Równie powiodła się wyprawa do Petersburga na mistrzostwa Rosji, gdzie Rubinstein podzielił II-III miejsce. Łódzkie Towarzystwo Szachowe dbając o swoich zawodników w 1906 roku zorganizowało w Łodzi trzykołowy turniej z udziałem Michaiła Czigorina, który wygrał Rubinstein.

W 1906 roku w IV Wszechrosyjskim Turnieju Rubinstein zajął 4 miejsce za H. Salwe i B. Blumenfeldem. Tego samego roku w Ostendzie zdobył trzecie miejsce.

Sukcesem Rubinsteina zakończył się kolejny łódzki turniej rozegrany pod nazwą V Wszechrosyjski Turniej. To zwycięstwo przyniosło tytuł mistrza Rosji i otworzyło drogę do kolejnych startów.
W 1907 roku Rubinstein dzielił I-II miejsce na turnieju w Ostendzie i zwyciężył w Karlsbadzie.

Seria wspaniałych występów na wielkich turniejach w kolejnych latach utrwaliła pozycję Rubinsteina na arenie międzynarodowej. W 1909 roku współzwyciężył razem z Emanuelem Laskerem na turnieju w Petersburgu.

Wyjątkowym okresem w karierze Akiby Rubinsteina był rok 1912, gdy wygrał pięć turniejów międzynarodowych. Na turnieju w San Sebastian wygrał w jedenastoosobowej obsadzie, wyprzedzając Rudolfa Spielmanna, Aarona Nimzowitscha i Siegberta Tarrascha. Były to zawody dwukołowe, w których rozegrano łącznie 100 partii, Rubinstein przegrał tylko dwa pojedynki ze Spielmannem i Durasem.

Kolejnym sukcesem było zwycięstwo w Pieszczanach, w licznej osiemnastoosobowej konkurencji. Rubinstein przegrał tylko jedną partię ze Spielmannem, którego wyprzedził w ostatecznym rozrachunku o 2,5 pkt. Wygrał także wszechrosyjski turniej w Wilnie, współzwyciężył z Oldrichem Durasem na turnieju we Wrocławiu i samodzielnie wygrał zawody o mistrzostwo Warszawskiego Towarzystwa Zwolenników Gry Szachowej. W ten sposób Akiba Rubinstein stał się kandydatem na mecz z mistrzem świata Emanuelem Laskerem. W wyniku długotrwałych negocjacji doszło do ustalenia terminu meczu na wrzesień 1914 roku. Szanse Rubinsteina były wysoko oceniane, jednak wybuch wojny przerwał w Europie na wiele lat wszelką działalność szachową.

Okres wojny Akiba Rubinstein zniósł źle, chorował i na dodatek poniósł straty finansowe, tak że w końcu zmuszony był opuścić Warszawę, w której zamieszkiwał od 1910 roku. Ostatecznie zamieszkał w Belgii i przez wiele lat intesywnie startował w zawodach. Mimo utraty zdrowia w ciągu dekady powojennej zdobył wiele wysokich miejsc, wygrywając m.in. w Wiedniu w 1922 roku, w Hastings w 1922 roku, w Southport w 1924 roku, w Mariańskich Łaźniach w 1925 roku, w Łodzi w 1927 roku, w Rogaska Slatina w 1929 roku.

Choroba uniemożliwiła Akibe Rubinsteinowi kontynuowanie kariery, począwszy od 1931 roku. Czas II wojny światowej spędził w Belgii w ukryciu, zmarł 14 marca 1961 roku.

Partie Akiby Rubinsteina (799 games)

http://polbase.w.interia.pl