Słownik Szachistów Polskich
Słownik AZ udostępnia informacje o wybitnych szachistach polskich. Zawiera podstawowe dane biograficzne i szczytowe osiągnięcia.
Wśród wielu utalentowanych szachistów na wyróżnienie zasługują Akiba Rubinstein, Sawieli Tartakower i wielokrotni mistrzowie
kraju: pięciokrotnie zdobywał tytuł Bogdan Śliwa, trzykrotnie Kazimierz Plater, siedmiokrotnie Włodzimierz Schmidt, czterokrotnie
Aleksander Sznapik, pięciokrotnie Tomasz Markowski.
Jan Gadaliński
(ur. 20.06.1908, zm. 1994). Mistrz szachowy, uczestniczył w finałach Mistrzostw Polski w Sopocie 1946 (zdobył srebrny medal), w Krakowie 1948, w Poznaniu 1949, w Bielsku 1950, w Łodzi 1951 (zajął 4. miejsce), w Katowicach 1952, w Krakowie 1953, w Głuchołazach 1963, w Poznaniu 1975.
Stanisław Gawlikowski
(ur. 16.01.1920 zm. 9.11.1981) Mistrz szachowy, uczestniczył w finałach Mistrzostw Polski w latach
Sopot 1946, Kraków 1948 - zdobył srebrny medal i tytuł wicemistrza Polski,
Poznań 1949, Bielsko Biała 1950, Łódź 1951,
Katowice 1952, Łódź 1954, Wrocław 1955,
Łódź 1959, Wrocław 1960, Poznań 1962,
Warszawa 1964. Autor ważnych tytułów szachowych "Olimpiady Szachowe", "Walka o Tron Szachowy",
"Końcowa Gra Szachowa" oraz niezliczonych artykułów w miesięczniku "Szachy" i działach szachowych wielu czasopism.
Jacek Gdański
(ur. 30.11.1970), arcymistrz od 1997 roku, (Elo 2512 - 07.1999). Mistrz Polski w
Częstochowa 1992 roku. Reprezentant Polski na Olimpiadzie szachowej Nowy Sad 1990, Manilia 1992, Moskwa 1994, Erewań 1996.
Romulad Grąbczewski
(ur. 7.02.1932 - 20.8.2005) mistrz międzynarodowy (1972), mistrz Polski w Łódź 1968,
reprezentant kraju na Olimpiadzie w Lugano 1968.
Józef Gromek
(ur. 20.04.1931 zm. 19.04.1985), Józef Gromek urodził się w 1931 roku na Kielecczyźnie. Studiował filozofię na KUL.
Po tytuł mistrza Polski sięgnął w swoim drugim starcie w czempionacie.
Szachowy mistrz Polski w Wrocław 1955 roku, reprezentował Polskę na olimpiadzie szachowej
Moskwa 1956 roku. W finałach grał siedmiokrotnie, przegrywając złoty medal
w Łodzi 1959 r. w tie-breaku z S. Witkowskim.
W 1956 r. znalazł się w reprezentacji olimpijskiej, uzyskując w Moskwie wynik +8 =0 -6.
Po 1970 r. nie uczestniczył w imprezach wyższej rangi. Zmarł na atak serca podczas rozgrywania partii turniejowej.
Hołdował grze ostrej, kombinacyjnej, doskonale rozgrywał obrony królewsko-indyjską i sycylijską, znakomicie grał
partie błyskawiczne.
Izaak Grynfeld
(ur. ? zm. ?) Karierę szachową Grynfeld rozpoczął w 1933 roku w Łodzi, startując w mistrzostwach miasta. Po wojnie grał w kolejnych
mistrzostwach Polski poczynając od Sopotu 1946 (III-IV miejsce), następnie w Krakowie 1948,
w Poznaniu 1949, w Bielsku 1950, w Katowicach 1952,
w Krakowie 1953, w Łodzi 1954, w Częstochowie 1956
(pod nazwiskiem Ignacy Branicki), w Warszawie 1957 (pod nazwiskiem Ignacy Branicki). Grał z powodzeniem
w reprezentacji kraju na olimpiadzie w Helsinkach 1952, zdobywa na drugiej szachownicy rezerwowej
czwarte miejsce. Wyjeżdża z Polski w 1958 roku, gra w Izraelu, Holandii, Wielkiej Brytanii, następnie ślad po nim ginie.
Grzegorz Gajewski
(ur. 19.07.1985) arcymistrz (2006), mistrz Polski w Poznaniu 2015 roku,
zdobywca srebrnych medali w Warszawie w 2014
roku oraz w Chorzowie 2013 roku.
Reprezentant kraju na Olimpiadach w Tromso 2014,
Drezno 2008.