Słownik Szachistów Polskich

Słownik Szachistów Polskich

Słownik AZ udostępnia informacje o wybitnych szachistach polskich. Zawiera podstawowe dane biograficzne i szczytowe osiągnięcia. Wśród wielu utalentowanych szachistów na wyróżnienie zasługują Akiba Rubinstein, Sawieli Tartakower i wielokrotni mistrzowie kraju: pięciokrotnie zdobywał tytuł Bogdan Śliwa, trzykrotnie Kazimierz Plater, siedmiokrotnie Włodzimierz Schmidt, czterokrotnie Aleksander Sznapik, pięciokrotnie Tomasz Markowski.

Jerzy Lewi

(ur. 22.04.1949, zm. 20.10.1972), mistrz Polski juniorów w latach 1965-1969, mistrz Polski seniorów w Lublinie 1969. Jeden z największych, niestety niezrealizowanych, talentów w powojennej historii polskich szachów. Dysponując doskonałym wyczuciem pozycji staczał wyrównane pojedynki z silnymi rywalami, dysponującymi większym doświadczeniem. W 1969 roku wyjechał z Polski, stracił życie w 1972, w wypadku na terytorium Szwecji. Wizytówką Jerzego Lewiego może stać się mało znana partia z przyszłym mistrzem świata Anatolijem Karpowem, po mistrzowsku rozegrana przez obu graczy. Lewi był bliski zwycięstwa (patrz komentarz), Karpow proponował remis i po odrzuceniu propozycji niezwykle precyzyjną grą doprowadził partię do zwycięstwa.

Lewi,J - Karpov,A [A21]
EU-chJ 67/68 f-A Groningen (3), 1967

1.c4 e5 2.Sc3 d6 3.g3 g6 4.d4 Sc6 5.dxe5 dxe5 6.Hxd8+ Sxd8 7.Sf3 Gd6 8.Sb5 Gd7 9.Sxd6+ cxd6 10.b3 f6 11.Ga3 Sf7 12.Wd1 Ke7 13.Gg2 Gc6 14.0-0 f5 15.Se1 Sf6 16.Sc2 Whd8 17.Sb4 Wac8 18.Wd2 e4 19.f3 Ke6 20.Wfd1 Se5 21.Wd4 exf3 22.Sxc6 Wxc6 23.exf3 Wa6 24.Gb4 Wxa2 25.We1 g5

26.f4
[26.h4! h6 27.f4! gxf4 28.gxf4 Wg8 29.Wd2 Wxd2 30.Gxd2 Se4 31.Wxe4 fxe4 32.fxe5 Kxe5 33.Gxh6+- Lewi] 26...gxf4 27.gxf4 Wg8 28.Wd2 Wxd2 29.Gxd2 Se4 30.Wxe4 fxe4 31.fxe5 Kxe5
(Karpov proponuje remis) 32.Gc3+ Kf4 33.Kf2 e3+ 34.Kf1 b5 35.Gd5 Wg5 36.Gb4 Ke5 37.Gc3+ Kf4 38.Gb4 Wg6 39.cxb5 Ke5 40.Gc6 Kd4 41.Gf3 Kd3 42.Ge2+ Ke4 43.Gd1 Wf6+ 44.Ke1 Kd4 45.Ga3 Kc3 46.Gc1 Kd3 47.Ge2+ Ke4 48.Gf1 Wf2 49.Gc4 Wxh2 50.Kd1 Kd4 51.Ge2 d5 52.Ga3 Kc3 53.Gf3 d4 54.Gc5 Wf2 0-1

Władysław Litmanowicz

(ur. 20.02.1918 zm. 31.03.1992) występował w mistrzostwach Polski w Krakowie 1948, w Poznaniu 1949, w Łodzi 1951, w Katowicach 1952, w Wrocławiu 1955. Startował w reprezentacji Polski na Olimpiadzie w Helsinkach 1952.